سلام... براتون متاسفم... چون من بازم اومدم!!! نمیدونم چی بگم! هم خوشحالم هم ناراحت!!! ولی این چند وقته از دستم حسابی راحت بودید ها! دیگه مجبور نبودید چیزایی رو که مینویسم بخونید!

خیلی دلم واسه یه آپ حسابی تنگیده بود ولی خوب ایندفعه میخوام یه آپ کوچولو کنم... از همه ی دوستانی هم که توی این مدت تنهام نذاشتن یه دنیا ممنون!

روزی مردی بود  که خدا را قبول نداشت، کافر بود و کفر می گفت...

این مرد شناگر ماهری بود و موسسه ای آموزشی داشت ...

شبی از شب هایی که بی خواب شده بود نیمه شب از بستر بلند شد و تصمیم گرفت برای رفع بی حوصلگی در استخر موسسه اش شنا کند، هوا تاریک بود اما تنها نور ماه برایش کافی بود...

هنگامی که بر سر استخر امد و خواست شیرجه بزند به ناگاه متوجه سایه خود شد که به شکل صلیبی بر دیوار نقش بسته استََ! هراسان  چراغی روشن نمود و نگاهش به استخر افتاد که آبی در آن نبود و تمامی آبش برای تعمیر استخر تخلیه شده بود(!)

واین بود نشانه ای از لطف الهی، و به یک کافر!!! 

پیوست: باور کنید خدا به همه کمک میکنه، به همه! حتی به کسایی که دوسش ندارن! اصلا اگه خدا فقط به اونایی که خیلی دوسش دارن کمک میکرد دیگه بهش نمی گفتن خدا! اونوقت تازه میشد مثل ماها! خب ما هم به هر کی دوسمون داره کمک میکنیم، ولی خداوند واسه این خداست که حتی به اونایی هم که دوسش ندارن کمک میکنه!

 نوشته شده توسط مهدی در چهارشنبه 85/7/5 و ساعت 7:13 عصر | نظرات دیگران()